Dzień Kobiet

Dzień Kobiet w ZS Szczuczyn

       W przeddzień Dnia Kobiet, siódmego marca 2014r. w Zespole Szkół im Marszałka Józefa Piłsudskiego w Szczuczynie, wzorem lat ubiegłych, odbyła się akademia przygotowana dla Pań skłonnych publicznie potwierdzić, że mężczyźni rzekomo światem rządzą, ale nad nimi czuwać muszą kobiety.
Nie tylko czuwają, czy rządzą brzydszą jednostką, ale i całą męską populacją.
Szacunek i potrzebę bycia z kobietami ludzkość odczuwała od zawsze. Nie jest zaskoczeniem, że w czasach współczesnych bez względu na rasę, narodowość, religię, kulturę, życzliwie i świątecznie obchodzi się – Dzień Kobiet.  

      W słowie wstępnym dyrektor Zespołu Szkół mgr Anna Jagusz bardzo czule powitała przybyłych na akademię gości i zaprosiła do emocjonalnych przeżyć podczas wieczorku poetyckiego przygotowanego przez mgr Katarzynę Romanowską z uczniami i absolwentami tej szkoły.

NAPRAWDĘ  JAKA JESTEŚ, NIE WIE NIKT   

      Tę myśl przewodnią wykorzystano do szukania odpowiedzi, jaką Ona - Kobieta jest? I choć w tym kontekście prowadzący o zawiłe rozważania nie zapytali gości, to z ich twarzy można było odczytać, że nikt odpowiedzi nie zna.
      Prezenter Bartosz Mieczkowski, choć to jeszcze uczeń klasy III LO, starał się w sposób sugestywny wydobyć tę tajemnicę od koleżanki, prezenterki Edyty Rutkowskiej z II LO. Po stosownym dialogu  stwierdził - „Nadal nie wiem, jaka jesteś”. I dobrze mu tak, bo za szybko chciał wiedzieć.
      Wyjaśnieniom chciała sprostać Katarzyna Gałecka, mówiła o kobiecie jasno, zdecydowanie: „Od grzechu zaczął się jej świat, a że Bóg ją stworzył, a Szatan opętał, jest odtąd po dziś dzień raz grzeszna a raz święta (…). Nikt jednak nie uznał, że to może być prawda! Powiedziała to też kobieta i kto uwierzyć się jej odważy? Stan napięcia starała się załagodzić Klaudia Wiszowata mówiąc, że kobieta jest: „Najpiękniejsza, jak aniołek w raju, najpiękniejsza ze wszystkich dziewica, wzrok niebieski, jako słońce w maju (…). Nie wiem ile osób na sali w to uwierzyło? Nikt nie potwierdzał, ani sprzeciwu nie wnosił.
Trwało to wszystko i trwało, aż Michał Koniecko młody kawaler z II LO w/g wskazówek K. I. Gałczyńskiego zaczął głośno się modlić: „Aniele Boży, Stróżu mój, do żony mojej steruj na swej łódce (…). Uśmiechnęli się widzowie, bo coś tu nie tak. Jest kawalerem, a do żony swojej wysyła Stróża na łódce z papieru! Prezenter przekonywał, że: „Przed miłością nie można się schronić, miłość każdego dosięgnie”. Trudno uwierzyć, choć powtarzał to po J. Kochanowskim.  
Słowami A. Mickiewicza szerzej wyjaśniała Paulina Baranowska z II LO: „Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę; jednakże gdy cię długo nie oglądam,
czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam, (…). 
       Kobietą być nie jest łatwo. Udowodniali to uczniowie tej szkoły. Przedstawiono kobietę w różnych rolach, które często są nietolerowane ze względu na religię, czy na kraj, w którym się urodziły i żyją. Mimo, że pozycja społeczna kobiety w wielu państwach jest o wiele niższa niż mężczyzn, to nie ulega wątpliwości, że to płeć piękna, to znaczy kobiety stanowią silny fundament naszego bytu. 

       Ekspresja słów prezentowanych utworów literackich i piosenek o miłości wypełniała zmysły słuchaczy. Było czego słuchać, bowiem piosenki od ręki leciały non stop, wykonywane przez wokalistów Przemka Jagusza i Tomasza Samełko oraz śpiewem z akompaniamentem Adama Jagusza.   
 Do rozstrzygnięcia tajemniczej kobiety wykorzystano analizę dość dużej ilości wierszy i piosenek polskich poetów, których wykonawcami byli uczniowie: Olga Kozlowska, Katarzyna Gałecka, Klaudia Wiszowata, Michał Koniecko, Paulina Baranowska, Ewelina Ostrowska, Barbara Alencewicz, Angelika Sobolewska, Anna Czyżyńska, Anna Wasilewska i Przemysław Jagusz (absolwent).
      Uczniowie Zespołu Szkół wystąpili pod kierunkiem nauczyciela języka polskiego mgr Katarzyny Romanowskiej. Pani K. Romanowska osobiście wykonała piękne akwarele, które widoczne są na scenie obok draperii.

        Życzenia wszystkim Paniom złożyła pani Dyrektor Anna Jagusz, przewodniczący Rady Miasta – Witold Grunwald i dyr. Banku Spółdzielczego w Szczuczynie – Mirosław Rainko. Wręczono symboliczne kwiaty i drobne upominki. Na zakończenie dla wszystkich Pań zaśpiewano 100 lat, co zostało przyjęte hucznymi oklaskami.  
  
KIM JERSTEŚ, ŻE CIEBIE WCIĄŻ O TO PYTAM?

      Nie tylko 8 marca, ale każdego dnia, miliony pytań zadawanych przez tysiące lat przepływają przez cięższy mózg męski z bilionami informacji, aby dociec prawdy o Niej - o Kobiecie.  Słodka zmowa milczenia wszechświata wyjaśnia, że Ona jest wciąż – tajemnicą majestatycznych uniesień.
      Kim jesteś, że Cię poznać, ani zrozumieć nie mogę? Choć Ty łatwo i trafnie określasz mnie – mężczyzna! I wszystko jasne! Kim jesteś, kiedy w oczy moje patrzysz swoim zimnym wzrokiem i kim, kiedy topisz nimi wszystko to, co we mnie się mieści?    
      Cywilizacja, której dotykamy, utrudnia zrozumienie kobiecej tajemnicy, Jej specyficznego wdzięku i powołania. Bez Ciebie Pani, mężczyzna byłby zagubionym sierotą, pozującą do grupowych zdjęć ze zwierzętami, a nawet wśród nich samotny. Spotkanie z Tobą jest mu na tyle ważne, że nawet rodziców opuści, aby pod Twoim płaszczem miłości poznać mógł siebie samego. Więc kim jesteś, jeżeli to Ty prowadzisz nas przez życie alejami miłości, szacunku, wierności aż do krwawych bitew i wojen w obronie Twojej godności? Jak rozumieć cię, że prowadzisz mężczyzn do świata społecznego istnienia, a Twoja sfera psychiczna i cielesna nastawiona jest na troskę współistnienia?  
      Choć jesteś słaba, ale piękna, to siłę swoją przejawiasz w sposób inny od mężczyzn. Przy dziecku chorym potrafisz czuwać dzień i noc, noc i dzień…! Kiedy mężczyzna po pracy odpoczywa, Ty czuwasz, żeby spokojny miał sen. Kim jesteś, że lepiej słyszysz, a siłę wyrażasz czułością, lepiej dekorujesz dom, otoczenie widzisz barwniej i zaglądać umiesz w głąb męskiej psychiki? To Ty lepiej czytasz wyraz obcej twarzy, Ty pierwsza słyszysz nocą płacz dziecka, masz lepsze powonienie, jesteś czuła i opiekuńcza. Nawet przez wrażliwość swojego dotyku, wyczuwasz potrzebę troski o innych ludzi.
Kim jesteś, że podczas silnego zakochania zachowujesz rozsądek, choć mężczyzna łatwo zmysły gubi?      
      Kobieto, kiedy Ty myślisz, przeżywasz jednocześnie stany emocjonalne i wczuwasz się w sytuacje innych. I choć często zmieniasz nastrój, myśli i przekonania, to emanujesz czarem, jako przykrywką „czarnych” myśli. A jeśli ktoś Cię nie kocha, jesteś w stanie błyskawicznie zripostować to dziś, o czym on zacznie myśleć jutro. 
Już sama tajemnicza, bo anielska postać kobiety, zamyka tajemnic wiele…! Dlatego pytać jeszcze raz Ciebie Pani, kim jesteś i dokąd mnie prowadzisz - więcej się nie ośmielę.

WIEM, ŻE JESTEŚ WSZYSTKIM

      Poza macierzyństwem, dzisiejsza kobieta, to: nauczyciel, dyrektor, prezes, pilot, dowódca, minister, ambasador, prezydent, lekarz ciała, lekarz dusz, a nawet ksiądz - no i ta, która potrafi wojnę wywołać, albo ją wygasić.  
Kobiecość przenika w sposób myślenia i kulturę. Od dawna wiele kobiet udowadnia, w jaki sposób pokręcony świat zmieniać można na lepsze. I choć mężczyźni podziwiają Panie, to jednocześnie boją się takich, które jako silne psychicznie, inteligentne, niezależne, zaradne i wykształcone dominują nad męskim szowinizmem.
Mimo, że większość współczesnych kobiet żyje w natłoku obowiązków, niestabilności i presji, to wciąż są perfekcyjne. W pracy pragną więcej, niż mogą, chcą być wszędzie najlepsze. Kobieta, to super: koleżanka, mama, pracownik no i Miss Polonia. Nie są egoistyczne, bowiem inspiracją do tego, czego pragną są - mężczyźni. Nasze Panie stają się świadome potrzeby wyboru nowych dróg. A jako ambitne, predysponowane i odważne, stają się na wskroś europejskie i światowe.

     Pomijając zbyteczne podteksty ustrojowe, Święto Kobiet nie powinno tracić na znaczeniu ze względu na sentyment do Pań i Ich ważną, odpowiedzialną rolę społeczną. Niech symboliczny kwiatek przez cały rok będzie przejawem szacunku płci pięknej, która zasłużyła na to swoim trudnym życiem.
A pomijając intrygi Zeusa, dla którego bogowie na Olimpie w starożytnej Grecji, stworzyli prześliczną kobietę - Pandorę, za której przyczyną ziemię zalały łzy, cierpienia i choroby, to mimo to, czym byłby świat - bez kobiet?                                               
      W Dniu Twojego Święta – Kobieto, potwierdzić należy Twoją wyższość. Niech wszystkie Panie, Dziewczynki i Koleżanki dzięki trwałej miłości w szacunku i odpowiedzialności będą szczęśliwe, bo szczęście, to jedyny skarb naszego trwania.  Żyjąc w bogactwie wyobraźni bądźcie wiecznym uosobieniem historii i ambasadorem miłości.
 

      Tekst i zdjęcia: Stanisław Orłowski 
 

Dzień Kobiet: http://youtu.be/M41KTc99Bsg